Mario Molegraaf belicht in deze rubriek recent verschenen bundels van Nederlandse en Vlaamse dichters. Deze keer schrijft hij over Om honing gaat het niet van Marc Reugebrink:

Niks rekenmachine, wij deden het met de rekenliniaal. Marc Reugebrink die, na Komgrond (1988) en Wade (1991), eindelijk weer een dichtbundel publiceert, heeft hetzelfde jaartal achter zijn naam als ik, 1960. Misschien voel ik me daarom thuis in Om honing gaat het niet, zoals die nieuwe uitgave heet.

Een mens op de maan, dat klinkt tegenwoordig even ongelooflijk (en menigeen gelooft het dan ook niet) als in de middeleeuwen. Maar wij hebben het met onze eigen jongensogen gezien, Neil Armstrong, zomer 1969. Reugebrink wijdt er een gedicht aan, vernoemd naar de plaats van de eerste stappen op buitenaardse bodem, ‘Tranquility Base’. Fraai allemaal, behalve dan het Silene waar Selene (de Griekse maangodin) hoort te staan: ‘Dit is het teken, de herinnering, Silene,/ een zilverwitte mantel in de zee der stilte,/ de droom die ons te binnen bracht sindsdien.’ Sindsdien dromen wij van de jaargang 1960 niet alleen, maar beseffen ook dat alles minder en minder wordt. Geen mogelijkheden meer op aarde, laat staan mogelijkheden op de maan, laat nog meer staan mogelijkheden verder de ruimte in.

Marc Reugebrink heeft lang over de bundel gedaan, al in 1992 begon hij eraan. Niet over één nacht ijs, zijn poëzie klinkt bedachtzaam en ook een beetje bedacht, alsof hij de rekenliniaal is blijven hanteren. Neem het gedicht ‘Kale jonker’ met vele regels weetjes over de dikbekbehangersbij. In dat beestje (het bestaat echt, ik heb het nagezocht) herkent de dichter zich: ‘Om honing gaat het niet./ Het gaat om overleven.’ De ‘geur van hoger honing’ is voor generatie rekenliniaal al helemaal niet weggelegd.

Toch is het overheersende gevoel milde melancholie. In de zorgvuldig geconstrueerde bundel wordt vaak afscheid genomen (in memoriam die, die en die) en dikwijls achterom gekeken. De dichter keert terug naar zijn land van herkomst en volgt in een lang gedicht ‘De val’ het spoor van zijn grootvader. Die viel zelf, zag ‘hoe in zijn dochters en zijn zonen/ het vallen al begonnen was’ en nu is de tijd aangebroken dat zijn kleinkinderen gaan vallen. Naar de maan met de rekenliniaal.

Mario Molegraaf

Om honing gaat het niet, Uitgeverij Querido, paperback, 72 pag., € 18,99 
ISBN: 9789021487403